Cró­ni­ca de la mar­cha a la cár­cel de Topas /​Topa­se­ko gar­tze­la­ra martxa­ren kronika

[metas­li­der id=73489]

Pasa­das las 6 de la maña­na sali­mos de Lopi­da­na hacia la pri­sión de Topas. Cuan­do no lle­vá­ba­mos una hora en mar­cha, en el pea­je de Armi­ñón , tenía­mos un con­trol de la Guar­dia Civil espe­rán­do­nos. Estu­vi­mos para­dos una hora y media. En ese tiem­po fui­mos iden­ti­fi­ca­das, y gra­ba­das, y baja­ron a cua­tro per­so­nas, a las k apar­ta­ron de los auto­bu­ses, cachea­ron e inte­rro­ga­ron duran­te 20 minutos.

A las 12.30 lle­ga­mos a la pri­sión de Topas, allí tam­bién tenía­mos espe­ran­do a la Guar­dia Civil, nos impi­die­ron entrar al par­king y nos avi­sa­ron de que no se podía uti­li­zar mate­rial piro­téc­ni­co. Los gri­tos a favor de la amnis­tía y la lucha fue­ron con­ti­nuos, los pre­sos saca­ban telas a las ven­ta­nas, el eco de los gri­tos se oía den­tro de la cár­cel. Antes de vol­ver a Eus­kal Herria, nos acer­ca­mos al puen­te des­de don­de se veían otros módu­los, mien­tras algu­nas daban la vuel­ta a la cár­cel, enton­ces vol­vie­ron a salir telas a las ven­ta­nas, des­de una cel­da una iku­rri­ña, segu­ra­men­te el momen­to más emo­ti­vo. Fue difí­cil des­pe­dir­se y mon­tar en los auto­bu­ses de nuevo.

Fue impo­si­ble acer­car­se a la cár­cel de Zaba­lla, unas patru­llas de la Ertzain­tza cru­za­das en el camino nos impe­dían el paso. Baja­mos de los auto­bu­ses, y se acer­ca­ros para decir­nos que no tenía­mos auto­ri­za­ción para con­cen­trar­nos, que podría­mos ser todos iden­ti­fi­ca­das y las posi­bles consecuencias…Teníamos cla­ro cual era nues­tro obje­ti­vo: hacer lle­gar nues­tra soli­da­ri­dad a Txus y a Ibon, por lo que bus­ca­mos otro sitio para que pudie­ran escu­char esa solidaridad.

Goi­ze­ko 6ak pasa­ta ate­ra ginen Lopi­da­na­tik Topa­se­ko espetxe­ra bidean. Ordu­be­te baino gutxia­go bidean gene­ra­ma­nean, Armi­ño­ne­ko pea­jean, Guar­dia Zibi­la­ren kon­tro­la genuen zain. Ordu eta erdi edu­ki gin­tuz­ten gel­di­rik. Bitar­te horre­tan, denak iden­ti­fi­ka­tu, gra­ba­tu, eta lau lagun jaitsi, auto­bu­se­ta­tik alden­du eta hogei minu­tu­ko gal­de­ke­ta egin zie­ten, mia­tu ere bai.

Hama­bi eta erdie­tan Topa­se­ko espetxe­ra hel­du ginen. Ber­tan guar­dia zibi­la genuen zain, apar­ka­le­kua­ren sarre­ra ozto­pa­tu zigu­ten, ingu­ruan egon ahal gine­la esan zigu­ten eta bolan­de­ra­rik ezin genue­la era­bi­li. Amnis­tia­ren eta borro­ka­ren alde­ko oihuak eten­ga­beak izan ziren. Zen­bait leiho­ta­tik pre­soak oiha­lak ate­ra zituz­ten, oihuen oihar­tzu­na entzu­ten zen espetxe barruan. Eus­kal Herri­ra­ko bidean jarri baino lehen, ondoan zegoen zubi bate­ra igo ginen bes­te modu­lu batzuk iku­si ahal iza­te­ko, lagun batzuek espetxea­ri buel­ta ema­ten zio­ten bitar­tean. Han geun­de­la­rik kide batek iku­rri­ña bat ate­ra zuen zie­ga­ko leiho­ra, oso momen­tu hun­ki­ga­rria izan zen, eta zai­la egin zitzai­gun agur esa­tea eta auto­bu­se­ta­ra bueltatzea.

Zaba­lla­ko espetxe­ra hur­bil­tzea ezi­nez­koa izan zen, Ertzain­tza­ren kotxe batzuk bidean gurutza­tuak zeu­de­la­ko, espetxe­ra hur­bil­tzea gala­ra­ziz. Auto­bu­se­ta­tik jaitsi eta gure­ga­na hur­bil­du ziren, ez genue­la bai­me­nik han ego­te­ko, denak iden­ti­fi­ka­tu ahal gin­tuz­te­la, eta horren ondo­rioez abi­sa­tu gin­tuz­ten… Gure hel­bu­rua argia zen, Txus eta Ibo­ne­ri gure elkar­ta­su­na adie­raz­tea, beraz bes­te txo­ko bat bila­tu genuen, barru­koek gure elkar­ta­su­na entzun zezaten.

Basau­ri­ko espetxea izan zen gure azken xedea, han ere Ertzain­tza­ren harre­ra izan genuen, aurre­koan beza­la. Bai­me­nik ez genue­la, han egon ginen 15 minu­tuz, bolan­de­ra batzuk eta oihu batzuk bota geni­tuen, Aitzo­lek entzun zezan. Eus­ko guda­riak abes­tu eta amai­tutzat eman genuen martxa, ozto­po­ak ozto­po, bai­na oso balo­ra­pen positiboarekin.

Artikulua gustoko al duzu? / ¿Te ha gustado este artículo?

Twitter
Facebook
Telegram

Deja una respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *